روزنامه فرهیختگان: نمایشی برای جهانیان

مدتی بود در فکر برگزاری یک‌سری نمایشگاه هنرهای تجسمی به صورت زنجیروار بودم تا تمرکزی روی کارهای امروزه هنرمندان ایرانی- کانادایی داشته باشد و خلاصه خودمان ببینیم کجای کار را گرفته‌ایم. شاید این بهترین موقعیت بود برای به انجام رساندن چنین کاری. شبی با دوستان گرمابه و گلستان گپی زدیم، تبادل نظری کرده و به کلیتی رسیدیم.
چهار روز بعد طرح کلی نمایشگاه‌ها روی میز مدیر گالری بود و جالب آنکه نرسیده به منزل، پروژه قبول شده بود. کارها به سرعت شروع شد و با توجه به زمان کوتاهی که داشتیم، قرار شد هشت هنرمند در این شش هفته کارهایشان روی دیوار قرار بگیرد. دو سال قبل‌تر از این اتفاق، چند دیدار با محسن وزیری از پیشگامان هنر مدرن ایران داشتم.

روزهای پاییز در تهران بود و محسن وزیری هم با آن کج خلقی همیشگی‌اش، پیشنهاد من برای نمایشگاهی در تورنتو را شوخی بیش ندید و گفت «من روزی ۱۰ تا از این پیشنهادها می‌گیرم اما کسی را که مرد عمل باشد، هنوز ندیده‌ام». از تورنتو با محسن خان در ایتالیا تماس گرفتم و گفتم من مرد حرف‌هایم هستم، اگر شماهم مرد حرف‌هایتان هستید، وقت نمایش است.
 پیوستن محسن وزیری به نمایشگاه، قوت قلبی به من داد که به همین جا بسنده نکنم و تماس‌های مکرر و پیگیری‌های متعدد، تعداد هنرمندان شرکت‌کننده را از هشت نفر به ۲۳ نفر رساند و هنرهای تجسمی را به موسیقی، فیلم و تئاتر هم کشاند و نمایشگاه شش هفته با هنر ایران به فستیوال تبدیل شد. شب افتتاحیه، حضور هنرمندان بنام کانادایی و سیاست‌مداران کانادا در کنار کارهای مستحکم و برنامه‌های مراسم افتتاحیه، تلویزیون‌های کانادا را ترغیب کرد تا نه‌تنها روزانه چند دقیقه‌ای به فستیوال ما بپردازند، بلکه از هنرمندان دعوت شد تا در برنامه‌های زنده تلویوزیونی شرکت کنند. به همت و کمک تمام هنرمندان و دوستان فستیوال شش هفته با هنر ایران تبدیل به اتفاق پر صدایی در جامعه کانادایی شد.
 

امسال بعد از پشت‌سر گذاشتن مشکلات متعددی که در چند سال گذشته سد راه ما شده بود، دوباره دوستان هنرمند دور هم جمع شدند تا یکبار دیگر تجربه دوره اول فستیوال را تکرار کنند. حجم برنامه‌ها و تعداد هنرمندان شرکت‌کننده به‌طور چشمگیری افزایش یافته به‌گونه‌ای که امسال بیش از ۱۰۰ هنرمند در این رویداد حضور خواهند داشت.
در بخش مسابقه هنرهای تجسمی بیش از ۲۵۰ درخواست شرکت و بالغ بر ۱۰۰۰ اثر به دفتر فستیوال رسیده است. هدف از این فستیوال، معرفی و رساندن صدای هنر معاصر ایران به جامعه بزرگ و چند ملیتی کانادا است. به شخصه معتقدم همین حضور ملل مختلف در کانادا اهمیت نمایش آثار را دوچندان می‌کند زیرا شما نمایشی برای جهان ترتیب می‌دهید نه برای یک کشور. در دهکده کوچک جهانی امروز ما، برای صدایی رسا بودن، نیاز به نگاهی جهانی است.
هنرمندان موفق امروز آنهایی هستند که در کارشان، فاصله‌ها را به بهترین نحو می‌شکنند و تصویری بدون محدودیت برای بیننده ترسیم می‌کنند.