هنر روح سیال انسان است
گفتگو با مصطفی بذری
مصطفي بذري متولد 23 شهريور 1361 مشهد، دارای كارشناسي ارشد مهندسي فرآوري گاز از دانشگاه اميركبير است. علاقه زياد او به عكس و عكاسي باعث شد تا در پنجم دبستان اولين دوربين خود را كه فد 5 بي روسي بود تهيه كند، اين مسير كما بيش ادامه داشت تا تقريبا 2 سال پيش كه با خريد دوربين جديد دي اس ال آر، بصورت جدي به عكاسي پرداخت، مطالعات خود را بصورت آكادميك و شخصي گسترش داد.او سعي مي كند هر روز عكس ببيند. با نشريات مختلف تهران شروع به همكاري كرد. اولين جشنواره اي كه شركت كرد دوسالانه ملي عكس ايران بود كه در تير 1391 در يزد برگزار شد و دراين مسابقه در بخش مستند منتخب شد و اثر ديگرش در بخش “يك شهر، يك عكس، يك عكاس” تقدير شد.
عكاسي براي او همه چيز است و مي خواهد بصورت جدي آن را دنبال كند، عكاسي مجموعه اي و مستند را به ديگر ژانرهاي عكاسي ترجيح مي ده. اميدوار است بتواند با استفاده از اين هنر و ابزار قدمي را در راه تغيير و اعتلاي جامعه و دنيلاي اطرافش بردارد.
در چه رشته ای تحصیل کردید؟
کارشناسی ارشد مهندسی فرآوری از دانشگاه صنعتی امیرکبیر. از کودکی به عکس و عکاسی علاقه فراوان داشتم. پدرم برایم بیشتر کتاب های عکاسی و عکس می گرفت و البته خود او هم عکاسی آماتور با نگاه اجتماعی توانمندی بود. عکاسی و عکس زندگی من است و اصلی ترین بهانه ام برای بودن است، دوربین عکاسی با تمام تضادهایش، قویترین ابزاریست که توانسته ام با آن، خود و جهان پیرامونم را کشف کنم تا بتوانم در آن تغییر ایجاد کنم و یا از قصه هایش لذت ببرم.
از چه زمانی شروع به فعالیت کردید و بیشتر روی چه موضوعاتی کار می کنید؟ از چه متریالی استفاده می کنید؟
اولین دوربین آنالوگم را که “فد 5 بی” روسی بود با پول عیدیم در پنجم دبستان به قیمت 4900 تومان خریدم، و پس از آن چند دوربین بهتر گرفتم. سیر عکاسی در من از سال 1389 با خرید دوربین NIKON D7000 شکل جدی بخود گرفت . علاقه و دغدغه من اجتماع و مفاهیم سیال درون آن است، گرچه از هر آن چه که توجه م را بخود جلب کند عکس می گیرم اما تنها با عکس مستند می توانم درون نا آرام خویش را آرام کنم.
تا کنون در چند نمایشگاه داخلی و یا خارجی ( گروهی یا انفرادی) شرکت کردید؟
این دومین نمایشگاه است که در آن شرکت می کنم، اولین آن؛ دوسالانه دوازدهم ملی عکس ایران بود که امسال برگزار شد و یکی از عکس هایم در بخش مستند آن منتخب شد و همچنین در قسمت “یک عکس، یک شهر، یک عکاس” دوسالانه که در یزد برگزار شد، یکی دیگر از عکس هایم تقدیر شد.
چه تعداد و کدامیک از آثار خود را در این فستیوال به نمایش گذاشتید؟
شش اثر، آثاری که بیشتر به مفاهیم ملموس در فضای اجتماعی امروز ایران می پردازد، محمود دولت آبادی، این جا خسته و سیاه است، زنانگی مرده، شهر من، بهمن، چرا مردگان رهایمان نمی کنند
به نظر شما دغدغههاي معاصر هنر خصوصا در رشته شما چیست و هنر چه تاثیری در جوامع امروزی دارد؟
هنر روح سیال انسان است که در درون خود گوشه های مختلف خودآگاه و ناخودآگاه تاریخی ایران را تا به امروز را منکسر می کند. حنر قویترین ابزار برای تغییر بهتر در ذهن و واقعیت در جوامع امروزیست، تکثرگرایی و انتقاد موثر از مهمترین کارکردهای اثر هنری است.
در آثارتان چقدر از عناصر ایرانی و یا غیر ایرانی استفاده می کنید؟ آیا اصلا تاکیدی دارید که اثر شما رنگ و بوی ایرانی داشته باشد؟
گرچه همه چیز نسبی است اما آثار هنرمندان بصورت خوذآگاه و ناخودآگاه از بستر خواستگاه و پبرامونشان برمی خیزد، چه تاکید داشته باشیم و چه نداشته باشیم اثرمان رنگ و بوی سرزمین مان و دغدغه هایش را با خود حمل می کند، گرچه در مورد آثار من این نگاه و رنگ تعمدی تر است و بازتاب دهنده دغدغه هایم برای این سرزمین است.
تا چه اندازه کارهای افراد شناخته شده در حوزه کاری خودتان را ( از اعم از ایرانی و غیر ایرانی ) دنبال می کنید؟
بسیار زیاد، بطور روزانه مجموعه های آژانس های مختلف عکاسی و مجلات و سایت ها و بلاگ های داخل کشور را دنبال می کنم، با هنرمندان داخل و بیرون کشور نیز ارتباط کمابیش موثری دارم.
فکر می کنید برپایی چنین فستیوال هایی تا چه اندازه می تواند در شناساندن هنر ایران و هنرمند ایرانی موثر باشد؟
قطعا بیشترین تاثیر را دارد، رسالت هنر در دیده شدن آن و ارتباط گرفتن اثر هنری و هنرمند با مخاطب است، متاسهانه بدلیل فضای خاص داخل ایران و نداشتن رسانه های آزاد این نوع ارتباط بخصوص با مخاطب خارج از ایران بسیار کمرنگ بوده است.
به نظر شما نقاط قوت و پیشبرنده چنین فستیوال هایی چه میتواند باشد؟
تبلیغ سازماندهی شده، برگزاری نمایشگاه ها با موضوعات مشخص، امروزی و ملموسف نمایش خوب آثار همراه با شیوه های نوین ارائه، دعوت از مجلات هنری خارج از کشور برای معرفی بیشتر آثار بنمایش گذاشته شده، برگزاری زمان بندی شده و موثر نمایشگاه، برگزاری کارگاه های مختلف در حاشیه نمایشگاه، امکان حضور هنرمندان شرکت کننده در نمایشگاه